โรอัลด์ ดาห์ลเกลียดใครมากกว่า ผู้ใหญ่หรือเด็ก? Kingsley Amis กล่าวว่า Dahl เคยบอกให้เขาลองเขียนให้เด็ก ๆ และเมื่อ Amis บอกว่าหัวใจของเขาจะไม่อยู่ในนั้น Dahl ตอบว่า: “ไม่เป็นไร ไอ้ตัวเล็กจะกลืนมันเข้าไป” ทัศนคติของดาห์ลที่มีต่อผู้อ่านของเขาฟื้นขึ้นมาอีกครั้งด้วย “การจินตนาการใหม่” ของผู้กำกับโรเบิร์ต เซเมคิส เรื่อง The Witches ของดาห์ล ซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1983 และถ่ายทำโดย Nicolas Roeg ในปี 1990 โดยมี Anjelica Huston รับบทเป็น Grand High Witch ที่ไม่เปิดเผยตัวตน งานการกุศลในห้องบอลรูมของโรงแรม ตอนนี้ Zemeckis ได้ร่วมงานกับ Guillermo Del Toro และ Kenya Barris ในบทภาพยนตร์สำหรับเวอร์ชันอื่น โดยซึมซับภาพยนตร์บางเรื่องก่อนหน้านี้ แม้ว่าทำไมกระบวนการนี้ถึงต้องมีป้ายกำกับอันยิ่งใหญ่ของ “การคิดใหม่” ก็ไม่ชัดเจน นอกเหนือจากการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในช่วงเวลาและสถานที่ และการปรับแต่งการบรรยายทำให้หนังสือเข้าใกล้หนังสือมากกว่า Roeg เล็กน้อย เป็นการดัดแปลงแบบธรรมดาทั่วไป (การจินตนาการใหม่ของ Dahl ที่กล้าหาญที่สุดก็คือ
ตอนนี้เราอยู่ในอเมริกาช่วงปลายทศวรรษที่ 60 และเด็กน้อยที่ชื่อชาร์ลี (แสดงโดยจาซีร์ บรูโน) กำพร้าเมื่อพ่อแม่ของเขาถูกฆ่าตายในอุบัติเหตุทางรถยนต์ เขาคาดเข็มขัดนิรภัย แต่พวกเขาไม่ได้ – แม้ว่าจะเห็นได้ชัดว่า บทเรียนไม่ได้เรียนรู้โดยตัดสินโดยการเดินทางด้วยรถยนต์ในภายหลังในการดำเนินการ คุณยายของเขาที่เล่นด้วยเสน่ห์แบบง่ายๆ ของออคตาเวีย สเปนเซอร์ ที่ช่วยภาพยนตร์เรื่องนี้ได้นิดหน่อย ตอนนี้ต้องดูแลเขา และเธอก็พาเด็กชายไปที่บ้านของเธอในแอตแลนต้า แต่ในขณะที่พวกเขากำลังออกไปซื้อของในวันหนึ่ง แม่มดชุดเขียวที่น่าขนลุก (โจเซตต์ ไซมอน) เข้ามาหาชาร์ลีพร้อมกับของหวานแบบกึ่งเฒ่าหัวงูที่ส่งสัญญาณถึงความน่ากลัวของแม่มด และคุณย่าก็ตระหนักว่าเมื่อมีแม่มดอยู่ด้วย พวกเขาต้อง พาตัวเองไปยังที่ปลอดภัย ปรากฏว่าเป็นโรงแรมริมทะเลที่หรูหรามาก โดยมีมิสเตอร์สตริงเกอร์ผู้เป็นผู้จัดการที่ขี้เกรงใจ ซึ่งรับบทโดยสแตนลีย์ ทุชชี แต่ในสถานที่นี้เองที่แม่มดทั้งหมดกำลังจะมาชุมนุมกัน โดยปลอมตัวเป็นสตรีผู้ยิ่งใหญ่ที่จัดงานการกุศลเพื่อป้องกันการทารุณกรรมเด็ก นำโดย Grand High Witch ผู้น่าเกรงขาม เธอรับบทโดยแอนน์ แฮททาเวย์ โดยเน้นเสียงตลกที่ตอนแรกฟังดูเหมือนยุโรปตะวันออกหรือรัสเซีย แต่ต่อมากลายเป็นภาษาสแกนดิเนเวียหรือนอร์เวย์ที่เด่นชัดกว่า ใกล้เคียงกับต้นกำเนิดของเรื่องมากขึ้น เธอมีรอยแผลเป็นสไตล์โจ๊กเกอร์ประหลาดๆ ที่มุมปาก ซึ่งเผยให้เห็นในช่วงเวลาที่เครียดจนกลายเป็นสยองขวัญสไตล์ CGI เช่นเดียวกับแม่มดทั้งหมด เธอเกลียดเด็ก ๆ และอยู่ในภารกิจที่ไม่มีวันสิ้นสุดเพื่อเปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นหนู โดยใช้ยาลับที่เธอสามารถใส่ลงในช็อกโกแลตอันเป็นที่รักของเด็ก ๆ เหล่านี้ได้
ฮีโร่หนุ่มของเราผูกมิตรกับเด็กชายชาวอังกฤษที่อ้วนท้วน บรูโน่ (โคดี้-ลี อีสทิค) ในชุดเสื้อผ้าสไตล์ Bunteresque ซึ่งดูเหมือนนำเข้ามาจากสภาพแวดล้อมดั้งเดิมของ Dahl British และทั้งคู่ต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ทว่าที่แปลกก็คือชาร์ลีก็มีหนูเป็นเจ้าของเช่นกัน และหลังจากนั้นไม่นานความลับที่อยู่เบื้องหลังตัวตนของหนูสัตว์เลี้ยงตัวนี้ก็ดูชัดเจนพอสมควร ซึ่งเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ย้อนหลังจากวัยเด็กของคุณยายเอง – แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ยังไม่สามารถอธิบายได้ . เรากำลังรอผลสืบเนื่องหรือไม่?
ปัญหาคือความตลกขบขันของตัวละคร Cruella De Vil ของ Hathaway ค่อนข้างตึงเครียดเมื่อเทียบกับความอ่อนโยนและความสงบของ Spencer มีหนึ่งบรรทัดที่ดีในสคริปต์ เป็นมุขตลกเกี่ยวกับความลังเลของชาร์ลีที่จะพูดด้วยปากของเขาที่เต็มปากต่อหน้าพ่อที่มีวินัยของเขา และฉันก็ค่อนข้างชอบเสียงสะท้อนแปลกๆ ของทอมกับเจอร์รี่และสจ๊วต ลิตเติล แต่สำหรับฉัน มีบางสิ่งที่กว้างและคลั่งไคล้เล็กน้อยเกี่ยวกับหนังตลกที่นี่ ในภาพยนตร์ที่การตกแต่งภายในที่หรูหรามักจะดูราวกับว่าพวกเขาถูกสร้างขึ้นด้วยกรีนสกรีน แม้ว่าจะไม่ได้เป็นเช่นนั้นก็ตาม การเปลี่ยนแปลงและเที่ยวบินของจินตนาการนั้นรุนแรงและน่าตกใจในทางของพวกเขา แต่ถึงกระนั้นก็ไม่รู้สึกเหมือนเป็นการปลดปล่อยจินตนาการในแบบที่ฉันคิดว่าควรจะเป็น ในท้ายที่สุด มีความไม่พอใจนักทำลายล้างอย่างประหลาดใน The Witches: ไม่มากเท่ากับข้อหาเกลียดผู้หญิงที่บางครั้งเทียบชั้นกับนิทานนี้ แต่ความรู้สึกว่า (ยกเว้นคุณย่า) ผู้ใหญ่นั้นไร้ประโยชน์หรือร้ายกาจและตัวเด็กเอง อาจมีจุดมุ่งหมายในชีวิตมากขึ้นเมื่อถูกแปลงร่างเป็นหนู คาถาไม่ได้รับการร่าย